Herb gminy jest charakterystycznym znakiem wspólnoty samorządowej. Herb wyraża wspólne dla wszystkich mieszkańców gminy ideały, wartości jak również tradycję lokalną, przy tym otacza go dostojeństwo i honor. Jednocześnie poza swą funkcją heraldyczną staje się elementem promocyjnym, wyróżniającym gminę spośród innych jednostek samorządu terytorialnego, tworząc tym samym system identyfikacji wizualnej.
Herb Gminy Oleśnica został przyjęty uchwałą Rady Gminy Oleśnica Nr 71/XVII/95 z dnia 10 listopada 1995 roku.
Herb Gminy Oleśnica
Herbem Gminy Oleśnica jest tarcza w formie staro francuskiej, zbliżona do stosowanych w wieku XIII na Śląsku. Tarcza jest barwiona na dwie barwy – jedna nad drugą. Górna część pola tarczy jest w barwie ciemnej czerwieni, dolna część jest barwą metalu – złota. Godłem Gminy Oleśnica jest czarny, piastowski, dolnośląski orzeł, ze srebrną przepaską poprzez łuk skrzydeł (na złotym polu), wzlatujący i wpatrzony w srebrzysty półksiężyc, rożkami zwrócony ku górze (na czerwonym polu), ze srebrnym łacińskim krzyżem po środku. Krzyż po bokach jest pod skosem osłonięty (uskrzydlony) złotymi kłosami żyta, prześwitującymi czerwienią tła. Różki półksiężyca są zwieńczone sześciopromiennymi (naturalistycznymi) złotymi gwiazdami, stojącymi jednym z promieni na szczycie (ostrzu) rożka księżyca. Kolorystycznie herb zamyka się barwami: dwa metale srebro i złoto oraz kolor czerwieni i czerń.
Odrys odcisku pieczęci z 1310 r. zamieszczony |
Pieczęć wybita na dokumencie z 1310 r. |
Herb Gminy Oleśnica, jako gminy okalającej miasto Oleśnicę, a swym obszarem dawniej będącej najbliższym i podstawowym trzonem ziem wokół grodu, a potem zamku, jako siedziby księstwa oleśnickiego, powstał w oparciu o jedną z najstarszych pieczęci herbowych na Dolnym Śląsku - pieczęć wybitą na dokumencie z 28 kwietnia 1310 roku. Dokument ten, wystawiony przez wójta Oleśnicy – Stefana, dotyczy spłacenia corocznej opłaty przez właściciela młyna ze wsi Spalice na rzecz klasztoru św. Wincentego we Wrocławiu.